படர்மெலிந்திரங்கல் - Wailing of pining love

 


மறைப்பேன்மன் யானிஃதோ நோயை இறைப்பவர்க்கு
ஊற்றுநீர் போல மிகும்.
It swells out like baled out spring
How to bear this pain so writhing?        1161

கரத்தலும் ஆற்றேன்இந் நோயைநோய் செய்தார்க்கு
உரைத்தலும் நாணுத் தரும்.
I can't conceal this nor complain
For shame to him who caused this pain.        1162

காமமும் நாணும் உயிர்காவாத் தூங்கும்என்
நோனா உடம்பி னகத்து.
In life - poles of this wearied frame
Are poised the weights of lust and shame.        1163

காமக் கடல்மன்னும் உண்டோ அதுநீந்தும்
ஏமப் புணைமன்னும் இல்.
My lust is a sea, I do not see
A raft to go across safely.        1164

துப்பின் எவனாவர் மற்கொல் துயர்வரவு
நட்பினுள் ஆற்று பவர்.
What wilt they prove when they are foes
Who in friendship bring me woes!        1165

இன்பம் கடல்மற்றுக் காமம் அஃதடுங்கால்
துன்பம் அதனிற் பெரிது.
The pleasure in love is oceanful
But its pangs are more painful.        1166

காமக் கடும்புனல் நீந்திக் கரைகாணேன்
யாமத்தும் யானே உளேன்.
Wild waves of love I swim shoreless
Pining alone in midnight hush.        1167

மன்னுயி ரெல்லாம் துயிற்றி அளித்திரா
என்னல்லது இல்லை துணை.
Night's mercy lulls all souls to sleep
Keeping but me for companionship.        1168

கொடியார் கொடுமையின் தாம்கொடிய இந்நாள்
நெடிய கழியும் இரா.
Crueller than that cruel he
Are midnight hours gliding slowly.        1169

உள்ளம்போன்று உள்வழிச் செல்கிற்பின் வெள்ளநீர்
நீந்தல மன்னோஎன் கண்.
Like heart, if my sight reaches him
It won't in floods of tears swim!        1170