நினைத்தொன்று சொல்லாயோ நெஞ்சே எனைத்தொன்றும்
எவ்வநோய் தீர்க்கும் மருந்து.
Think of, O heart, some remedy
To cure this chronic malady. 1241
காதல் அவரில ராகநீ நோவது
பேதைமை வாழிஎன் நெஞ்சு.
Bless O mind! you pine in vain
For me he has no love serene. 1242
இருந்துள்ளி என்பரிதல் நெஞ்சே பரிந்துள்ளல்
பைதல்நோய் செய்தார்கண் இல்.
O mind, why pine and sit moody?
Who made you so pale lacks pity. 1243
கண்ணும் கொளச்சேறி நெஞ்சே இவையென்னைத்
தின்னும் அவர்காண லுற்று.
Take these eyes and meet him, O heart
Or their hunger will eat me out. 1244
செற்றா ரெனக்கை விடல்உண்டோ நெஞ்சேயாம்
உற்றால் உறாஅ தவர்.
He spurns our love and yet, O mind,
Can we desert him as unkind? 1245
கலந்துணர்ந்தும் காதலர்க் கண்டால் புலந்துணராய்
பொய்க்காய்வு காய்திஎன் நெஞ்சு.
Wrath is false, O heart, face-to face.
Sans huff, you rush to his sweet embrace. 1246
காமம் விடுஒன்றோ நாண்விடு நன்னெஞ்சே
யானோ பொறேன்இவ் விரண்டு.
Off with love O mind, or shame
I cannot endure both of them. 1247
பரிந்தவர் நல்காரென்று ஏங்கிப் பிரிந்தவர்
பின்செல்வாய் பேதைஎன் நெஞ்சு.
Without pity he would depart!
You sigh and seek his favour, poor heart! 1248
உள்ளத்தார் காத லவராக உள்ளிநீ
யாருழைச் சேறிஎன் நெஞ்சு.
The lover lives in Self you know;
Whom you think, mind to whom you go? 1249
துன்னாத் துறந்தாரை நெஞ்சத்து உடையேமா
இன்னும் இழத்தும் கவின்.
Without a thought he deserted us
To think of him will make us worse. 1250