வைத்தான்வாய் சான்ற பெரும்பொருள் அஃதுண்ணான்
செத்தான் செயக்கிடந்தது இல்.
Dead is he with wealth in pile
Unenjoyed, it is futile. 1001
பொருளானாம் எல்லாமென்று ஈயாது இவறும்
மருளானாம் மாணாப் பிறப்பு.
The niggard miser thinks wealth is all
He hoards, gives not is born devil. 1002
ஈட்டம் இவறி இசைவேண்டா ஆடவர்
தோற்றம் நிலக்குப் பொறை.
A burden he is to earth indeed
Who hoards without a worthy deed. 1003
எச்சமென்று என்எண்ணுங் கொல்லோ ஒருவரால்
நச்சப் படாஅ தவன்.
What legacy can he leave behind
Who is for approach too unkind. 1004
கொடுப்பதூஉம் துய்ப்பதூஉம் இல்லார்க்கு அடுக்கிய
கோடிஉண் டாயினும் இல்.
What is the good of crores they hoard
To give and enjoy whose heart is hard. 1005
ஏதம் பெருஞ்செல்வம் தான்றுவ்வான் தக்கார்க்கொன்று
ஈதல் இயல்பிலா தான்.
Great wealth unused for oneself nor
To worthy men is but a slur. 1006
அற்றார்க்கொன்று ஆற்றாதான் செல்வம் மிகநலம்
பெற்றாள் தமியள்மூத் தற்று.
Who loaths to help have-nots, his gold
Is like a spinster-belle grown old. 1007
நச்சப் படாதவன் செல்வம் நடுவூருள்
நச்சு மரம்பழுத் தற்று.
The idle wealth of unsought men
Is poison-fruit-tree amidst a town. 1008
அன்பொரீஇத் தற்செற்று அறநோக்காது ஈட்டிய
ஒண்பொருள் கொள்வார் பிறர்.
Others usurp the shining gold
In loveless, stingy, vicious hold. 1009
சீருடைச் செல்வர் சிறுதுனி மாரி
வறங்கூர்ந் தனையது உடைத்து.
The brief want of the rich benign
Is like rainclouds growing thin. 1010