ஒழுக்காறாக் கொள்க ஒருவன்தன் நெஞ்சத்து
அழுக்காறு இல்லாத இயல்பு
Deem your heart as virtuous
When your nature is not jealous. 161
விழுப்பேற்றின் அஃதொப்பது இல்லையார் மாட்டும்
அழுக்காற்றின் அன்மை பெறின்
No excellence excels the one
That by nature envies none. 162
அறன்ஆக்கம் வேண்டாதான் என்பான் பிறனாக்கம்
பேணாது அழுக்கறுப் பான்
Who envies others' good fortune
Can't prosper in virtue of his own. 163
அழுக்காற்றின் அல்லவை செய்யார் இழுக்காற்றின்
ஏதம் படுபாக்கு அறிந்து
The wise through envy don't others wrong
Knowing that woes from evils throng. 164
அழுக்காற உடையார்க்கு அதுசாலும் ஒன்னார்
வழுக்கியும் கேடீன் பது
Man shall be wrecked by envy's whim
Even if enemies spare him. 165
கொடுப்பது அழுக்கறுப்பான் சுற்றம் உடுப்பதூஉம்
உண்பதூஉம் இன்றிக் கெடும்.
Who envies gifts shall suffer ruin
Without food and clothes with his kin. 166
அவ்வித்து அழுக்காறு உடையானைச் செய்யவள்
தவ்வையைக் காட்டி விடும்.
Fortune deserts the envious
Leaving misfortune omnious. 167
அழுக்காறு எனஒரு பாவி திருச்செற்றுத்
தீயுழி உய்த்து விடும்
Caitiff envy despoils wealth
And drags one into evil path. 168
அவ்விய நெஞ்சத்தான் ஆக்கமுஞ் செவ்வியான்
கேடும் நினைக்கப் படும்
Why is envy rich, goodmen poor
People with surprise think over. 169
அழுக்கற்று அகன்றாரும் இல்லைஅஃது இல்லார்
பெருக்கத்தில் தீர்ந்தாரும் இல்
The envious prosper never
The envyless prosper ever. 170