அறங்கூறான் அல்ல செயினும் ஒருவன்
புறங்கூறான் என்றல் இனிது
Though a man from virtue strays,
To keep from slander brings him praise. 181
அறனழீஇ அல்லவை செய்தலின் தீதே
புறனழீஇப் பொய்த்து நகை
Who bite behind, and before smile
Are worse than open traitors vile. 182
புறங்கூறிப் பொய்த்துயிர் வாழ்தலின் சாதல்
அறங்கூறும் ஆக்கம் தரும்
Virtue thinks it better to die,
Than live to backbite and to lie. 183
கண்நின்று கண்ணறச் சொல்லினும் சொல்லற்க
முன்இன்று பின்நோக்காச் சொல்
Though harsh you speak in one's presence
Abuse is worse in his absence. 184
அறஞ்சொல்லும் நெஞ்சத்தான் அன்மை புறஞ்சொல்லும்
புன்மையாற் காணப் படும்
Who turns to slander makes it plain
His praise of virtue is in vain. 185
பிறன்பழி கூறுவான் தன்பழி யுள்ளும்
திறன்தெரிந்து கூறப் படும்
His failings will be found and shown,
Who makes another's failings known. 186
பகச்சொல்லிக் கேளிர்ப் பிரிப்பர் நகச்சொல்லி
நட்பாடல் தேற்றா தவர்
By pleasing words who make not friends
Sever their hearts by hostile trends. 187
துன்னியார் குற்றமும் தூற்றும் மரபினார்
என்னைகொல் ஏதிலார் மாட்டு
What will they not to strangers do
Who bring their friends' defects to view? 188
அறன்நோக்கி ஆற்றுங்கொல் வையம் புறன்நோக்கிப்
புன்சொல் உரைப்பான் பொறை.
The world in mercy bears his load
Who rants behind words untoward 189
ஏதிலார் குற்றம்போல் தங்குற்றங் காண்கிற்பின்
தீதுண்டோ மன்னும் உயிர்க்கு
No harm would fall to any man
If each his own defect could scan. 190