நில்லாத வற்றை நிலையின என்றுணரும்
புல்லறி வாண்மை கடை.
The worst of follies it is told
The fleeting as lasting to hold. 331
கூத்தாட்டு அவைக்குழாத் தற்றே பெருஞ்செல்வம்
போக்கும் அதுவிளிந் தற்று.
Like a drama-crowd wealth gathers
Like passing show its pride too goes. 332
அற்கா இயல்பிற்றுச் செல்வம் அதுபெற்றால்
அற்குப ஆங்கே செயல்.
Wealth wanes away; but when it comes
Take care to do enduring things. 333
நாளென ஒன்றுபோல் காட்டி உயிர்ஈரும்
வாளது உணர்வார்ப் பெறின்
The showy day is but a saw
Your life, know that, to file and gnaw. 334
நாச்செற்று விக்குள்மேல் வாராமுன் நல்வினை
மேற்சென்று செய்யப் படும்
Ere tongue benumbs and hiccough comes
Rise up to do good deeds betimes. 335
நெருநல் உளனொருவன் இன்றில்லை என்னும்
பெருமை உடைத்துஇவ் வுலகு.
One was yesterday; not today!
The wonder of the world's way! 336
ஒருபொழுதும் வாழ்வது அறியார் கருதுப
கோடியும் அல்ல பல.
Man knows not his next moment
On crores of things he is intent. 337
குடம்பை தனித்துஒழியப் புள்பறந் தற்றே
உடம்போடு உயிரிடை நட்பு.
The soul from body any day
Like bird from egg-shell flies away. 338
உறங்கு வதுபோலும் சாக்காடு உறங்கி
விழிப்பது போலும் பிறப்பு.
Death is like a slumber deep
And birth like waking from that sleep. 339
புக்கில் அமைந்தின்று கொல்லோ உடம்பினுள்
துச்சில் இருந்த உயிர்க்கு
The life berthed in this body shows
A fixed home it never knows. 340